SIP (Session Initiation Protocol) یکی از پروتکل‌های مهم برای برقراری تماس‌های تلفنی اینترنتی (VoIP) است. PJSIP نیز یک کتابخانه و پیاده‌سازی باز SIP است که برای انجام تماس‌های تلفنی اینترنتی استفاده می‌شود. در این مقاله، تفاوت‌های اصلی بین این دو را بررسی خواهیم کرد.
SIP یک پروتکل است که بهترین رابطه آن با دستور زبان و رفتار مناسب دارد. در مدرسه به شما آموزش داده شد که چگونه یک جمله شکل دهید، و از آنجا یک پاراگراف، و در نهایت شما گسترش یافته تا بتوانید یک ایده/مفهوم هر چقدر پیچیده با استفاده از یک زبان در شکل نوشتاری منتقل کنید.
همچنین یاد گرفتید که روش‌های رسمی و غیررسمی بیان ایده‌های نوشتاری وجود دارد که بسته به تفسیر شما از آنچه که شرایط مورد نیاز را فراهم می‌کند، یا شاید بر اساس انتخاب‌های استایلیستی که انجام داده‌اید، تعریف می‌شود. پروتکل برقراری نشست (SIP) یک روش رسمی برای مدیریت ارتباطات در اینترنت است. دو دستگاه که داخل محدوده قوانین مربوط به SIP عمل می‌کنند، باید به طور کلی بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. SIP توسط بسیاری از مهندسین بررسی شده است، که احتمالاً هوشمندانه‌تر از من و شاید هوشمندانه‌تر از شما هستند، و از خرابی در این پروتکل دور است. یک نفر که دستگاه قابلیت SIP خود را پلاگین کرده است، نمی‌تواند SIP خود را خراب کند. یا سازنده/توسعه‌دهنده دستگاه مصنوعی RFCهای SIP را به درستی تفسیر و پیاده‌سازی کرده است و دستگاه شما با سایر دستگاه‌های SIP کار خواهد کرد، یا نکرده است. برای این مورد، فضایی وسیع بین دو حالت وجود ندارد.
Chan_sip یک درایور کانال برای قابلیت SIP در دستگاه‌های Asterisk مبتنی بر SIP (و احتمالاً سایر دستگاه‌ها) بودهم‌چنین، chan_sip تنها درایور کانال SIP در نسخه ۱۱ و نسخه‌های پایین‌تر Asterisk است. از نسخه ۱۲ Asterisk به بعد، شما به chan_sip و chan_pjsip دسترسی دارید. بسیاری از افراد هنوز از chan_sip استفاده می‌کنند، زیرا این درایور شناخته شده، پایدار، زمان‌بازرسی شده و تمام ویژگی‌های لازم برای ارتباطات SIP را پشتیبانی می‌کند. با این حال، برای پشتیبانی از ویژگی‌های جدید، تغییرات در آن راحت نیست و در آینده با توجه به تعداد دستگاه‌هایی که آن را استفاده می‌کنند و تعداد توسعه‌دهندگانی که آن را گسترش، سفارشی‌سازی و بررسی می‌کنند، توسط chan_pjsip بر سر کاربردی ترش خواهد شد.
PJSIP کتابخانه‌ای است که به عنوان پایه درایور کانال chan_pjsip در نسخه ۱۲ و بالاتر Asterisk استفاده می‌شود. شما می‌توانید chan_pjsip را به تنهایی یا به صورت موازی با chan_sip (اگر بدانید چه کاری انجام می‌دهید) استفاده کنید. PJSIP بسیار ماژولار است و تغییر در یک ماژول بر روی ماژول‌های دیگر تأثیر نمی‌گذارد. به عبارت دیگر، توسعه‌دهندگان Asterisk (یا هر سکوی ارتباطی دیگری که از PJSIP استفاده می‌کند) می‌توانند ویژگی‌ها را با ریسک کمتری اضافه (یا حذف) کنند. در حال حاضر، chan_pjsip نسبتاً جدید است، اما تعدادی از سیستم‌های مبتنی بر Asterisk به عنوان پیش‌فرض درایور کانال SIP chan_pjsip را انتخاب می‌کنند. در نهایت، برای کاربران پایانی در سیستم‌های مبتنی بر GUI (مانند FreePBX، Yeastar، Grandsteram و غیره) نیاز به تطبیق زیادی ندارد، اما برای کاربران سیستم‌های غیر GUI، یک منحنی یادگیری کوچک دارد.
SIP یک پروتکل لایه بالا است که برای برقراری تماس‌های تلفنی اینترنتی استفاده می‌شود. PJSIP همچنین یک کتابخانه SIP است، اما با معماری لایه‌ای که این اجزا را در یک فضای کاربری مشترک اجرا می‌کند.
PJSIP در بسیاری از اجزا، انعطاف‌پذیرتر از SIP است، به عنوان مثال، از جمله پشتیبانی از برخی پروتکل‌های جدید امنیتی که در SIP پیش نمی‌آید.
یکی دیگر از تفاوت‌های بین این دو، پشتیبانی از WebRTC است. PJSIP این امکان را دارد که با استفاده از WebRTC، تماس‌های تلفنی اینترنتی انجام دهد. این قابلیت در SIP وجود ندارد.
PJSIP به طور پیش فرض از IPv6 پشتیبانی می‌کند، در حالی که در SIP پشتیبانی از IPv6 به عنوان یک ویژگی لحاظ نشده است.
SIP در برخی موارد ممکن است با مشکلاتی مانند NAT و پروکسی سرویس‌دهنده مواجه شود. در مقابل، PJSIP برای پشتیبانی از NAT و پروکسی سرویس‌دهنده طراحی شده است و مشکلات کمتری با آن اتفاق می‌افتد.
به طور کلی، PJSIP از SIP انعطاف‌پذیرتر است و با امکانات بیشتری همراه است، اما اگر شما به دنبال یک پیاده‌سازی ساده‌تر و کم حجم‌تر هستید، SIP ممکن است بهترین گزینه باشد.
ویپ ایران | VOIPIRAN.io تنها برگزار کننده دوره های تخصصی VOIP در ایران.
